Kio tio
estas? Kompreneble pluralo de balanuso, tamen ni
daŭre ne scias kio estas unu balanuso. Ĉiu scias kio estas
anuso, ĉar ĉiu ĝin havas. Sed balanuso? Ĉu tio estas bela
anuso? Sed se ĝi estus bela anuso, tiam ĝi estus belanuso.
Do bela anuso balanuso ne estas.... Se ne bela, do ebla
bala? Anuso kiu balas. Kiu amas bali. Vere bizare tio
sonas kaj aspektas, sed tute malebla tio ne estas. Tamen,
se temus pri anuso balanta, aŭ pri balo be anusoj, tiam ni
havus prefere anusbalo.... Do plej probable ne temas pri
anuso. Plej probable balanuso havas nenion komunan kun
anuso, kaj se ion havas, tiam vere ne multe, nur iomete.
Ete iomete.
Interese estas, ke
ĉiu, aŭ preskaŭ ĉiu, kiu iam estis sur la plaĝo, vidis
balanusoj. Do konas ilin, kvankam, ne scias, ke ili estas
ĝuste balanusoj. Kvankam la nomo malplezure asociiĝas, la
estaĵoj mem ne estas malplezuraj. Kontraŭe – ili estas
vere plezuraj. Grandaj pli malpli kiel glanoj, blankaj aŭ
grizaj, ĉar faritaj el kalcito, similas al tendoj
ovoformaj. Ĉiam troveblas grupe, neniam sole – ĉiam oni
trovas koloniojn de balanusoj kreskantaj sur diversaj
(ekzemple) lignopecoj ĵetataj, rulataj, turnataj far
senindulgaj marondoj. Ĉiu krustotendo balanusa havas
aperton pinte, kiun oni povus asocii kun anuso, sed ankaŭ
kun aperto fuma, do truo entegmenta tra kiu fuĝas fumo
kiam oni bruligas fajron hejme... Ĉar tiuj interesaj kaj
plezure aspektantaj strukturoj estas nur domoj kaj hejmoj
de balanusoj, ne balanusoj mem. Strange kaj interese: tiom
da fojoj mi vidis balanusojn mortajn kaj mi neniam vidis
balanusojn vivajn. Do ŝajnas ke mi konsideras kiel
plezurajn kaj belaspektajn nur kadavrojn de balanusoj. Ĉu
balanusoj vivaj estas same plezuraj kaj belaspektaj kiel
balanusoj mortaj? Tion mi ne scias. En bela domo povas
vivi hida loĝanto. Viva balanuso povas esti bela (korpe
kaj anime) kiel anuso kaj de tie ĝia stranga kaj
malplezura nomo..... Tamen tiaj fiaj ŝercoj ne utilas,
estas nur spekulaĵoj tute malicaj.... Unu plezuraĵo pli
koncernas balanusojn: ili multe vojaĝas, preskaŭ senĉese.
Ne nur flosas fiksitaj al lignopecoj, sed povas situigi
sin sur iu ŝipo aŭ baleno. Vojaĝas senĉese kaj senenergie.
Mirakla solvo de eterna problemo povus tio ŝajni. Sed kion
ili faras kun la energio ŝparita? Mi volus ilin demandi
pri tio. Sed estas ankaŭ ne eta malplezuro – ne ili
decidas kien ili vojaĝos. Vere anusa malplezuro.
Ĉu estas
malfacile balanusiĝi? Tute ne. Sufiĉas nur pumpi pneŭmatan
matracon, meti ĝin sur la marsurfacon kaj ekflosi. Nu kaj
imagi ankaŭ, ke vi havas ses parojn da membroj, da cilioj,
por filtri nutraĵon el akvo... Nu, facilega tio estas,
vere facilega por nia imagpovego...
Kiel eblas, ke min, krabon-anakoreton,
fascinas sociemaj balanusoj vivantaj en troplenigitaj
kolonioj? Jen paradokso tipa por naturo ne nur homa. Malunu
ulo volus vivi sur senhoma insulo, sed ne senservista.