KRONIKA KORNIKA

Niezbyt duży kawałek pnia rozłupany na pół. To okładki.
Między tymi okładkami kartki sklejone w harmonijkę (czyli leporello) – całą książkę można rozciągnąć, a tekst nie jest pocięty na kawałki. Kornik-drukarz raczej nie dzieli na strony tego co drukuje.
Czcionki. Dosyć niezwykłe. Nie tylko dlatego, że przypominają jako żywo korytarzyki kornika, lecz ze względu na pewną nietypową cechą, raczej nigdzie nie spotykaną. Otóż, wszystkie znaki są symetryczne i dzięki temu dają się łatwo łączyć z obu stron. Początkowo wydaje się to dziwne, nawet dziwaczne, ale dosyć prędko można się do tego przyzwyczaić.
Dlaczego jednak te litery mają taką właśnie cechę? Otóż dlatego, że taki zapis umożliwia czytanie tej opowieści w dwóch kierunkach. Czyli są to dwie opowieści. Oczywiście każda jest napisana w innym języku. Czyli kronika kornika składa się z takich słów, które czytane w jedną stronę są słowami na przykład polskimi, a czytane w drugą są słowami na przykład angielskimi: NOS <=> SON.
Dlaczego tak?
Może chodziłoby tu o szczególny, bardzo szczególny przypadek symetrii graficznej przy jednoczesnej niesymetrii semantycznej: lustrzane odbicie czegoś wygląda dokładnie tak samo jak to, co się odbija będąc jednocześnie czymś zupełnie innym (znacząc co innego). Ciekawe, czy przypadek symetrii semantycznej przy jednoczesnej niesymetrii graficznej byłby możliwy: lustrzane odbicie czegoś wygląda zupełnie inaczej niż to, co się odbija będąc jednocześnie dokładnie tym samym (znacząc to samo).... Czy wynikałoby z tego, że być = znaczyć?

Stajesz przed lustrem i widzisz w nim kogoś kto wygląda tak jak ty, lecz przecież nie jest tobą. A teraz wyobraź sobie, że widzisz w lustrze kogoś, kto wygląda zupełnie inaczej niż ty, lecz jest tobą.

Cóż za pokrętne opowieści podkorowe. Na szczęście krótkie, bo słownictwo nader ograniczone. I dobrze, bo można by się zupełnie pogubić w tych labiryntach.
 
A to tylko symetria osiowa:
a gdyby tak jeszcze
?

No a gdyby to była symetria środkowa?


Alfabet osiowo symetryczny mógłby wyglądać na przykład tak (ale mógłby też inaczej):









<<<