KRONIKO DE IPSO TIPOGRAFO

Negranda peco de arba trunko dishakita duone. Jen la kovriloj.
Inter la kovriloj lignaj troviĝas folioj paperaj kungluitaj akordione (aŭ leporello) – la tuta libro povas esti etendita kaj la teksto ne estas tranĉata popaĝe. La ipso tipografo ne pagigas tion kion li presas (morde).
Tipoj. Sufiĉe nekutimaj. Specifaj. Specialaj. Precipaj. Ne nur pro tio, ke ili similas (ege) al koridoretoj boritaj far la insekta presisto, sed pro iu trajto sendube netipa, vidata nenie. Ĉiuj tipoj (literoj) kaj signoj estas simetriaj kaj tial oni povas facile ligi ilin ambaŭflanke. Komence tio ŝajnas bizara, bizarega, sed oni povas rapide al tio kutimiĝi.
Tamen, kial ĉi tiuj literoj havas ĝuste tian trajton? Nu, tial, ke uzante ilin oni povas legi dudirekte iun rakonton far ili presitan. Do, fakte kaj vere, la rakonto tiamaniere presita enhavas du rakontojn, estas iu durakonto, aŭ birakonto. Kompreneble ĉiu el tiuj du rakontoj estas verkita alilingve. La kroniko konsistas el la vortoj kiuj legataj unudirekte estas ekzemple polaj kaj legataj alidirekte (renverse) estas ekzemple anglaj: NOS <=> SON. Aŭ KRAM <=> MARK. Aŭ KRAB <=> BARK. Aŭ ERA <=> ARE. Aŭ francaj: NEZ <=> ZEN.
Kial tiele?
Eble temus pri iu specifa, ege precipa kazo de simetrio grafika kun samtempa malsimetrio semantika: la spegulaĵo de io aspektas precize kaj detalege same kiel io kio speguliĝas estante samtempe io tute alia (signifante samtempe ion tute alian). Estas interese ĉu la kazo mala, do de la simetrio semantika kun samtempe malsimetrio grafika, estus ebla: la spegulaĵo de io aspektas tute alie ol io kio speguliĝas estante samtempe precize kaj detalege la samo (signifante samtempe precize kaj detalege la samon). Ĉu rezultus el tio ke esti = signifi?
Imagu: vi staras antaŭ la spegulo kaj vi vidas en ĝi ulon kiu aspektas precize same kiel vi, sed estas iu malsama – nun imagu: vi vidas en la spegulo ulon kiu aspektas tute alie ol vi, sed estas la samulo.
Ho, kiaj sinuozaj kaj labirintumaj rakontoj subŝelaj -> subkrustaj -> subkortikaj..... Feliĉe, mallongaj ili estas, ĉar disponebla aro da vortoj simetriaj vere limigitas. Bone, ĉar oni povas facilege perdi sin en tiuj labirintoj.

Jen nur la simetrio aksa
kaj se ni aldonu
?

Aŭ pensu pri la simetrio centra...


Jen la propono de alfabeto simetria (kompreneble ĝi povas aspekti alie, pli eskvizite kaj fajne):







<<<