Vi volus, ke ni vin kreditu?
Per kio? Per oro? Per arĝento? Per dolaroj aŭ eŭroj?
Forgesu pri tiaĵoj. Ne pensu. Ili tute ne valoras ĉi tie. Nenion vi aĉetos ĉi tie, eĉ se vi havos sakegon de brilantoj. Vi estos povrulo.
- iam oni skribis arĝentajn (vere arĝentajn) literojn sur purpura pergameno – tio aspektis bele, sed ne pli bele ol inkaj (vere inkaj) literoj skribitaj sur blanka papero – aŭ iuj ajn literoj skribitaj sur io ajn – beleco ne dependas nur de materialo uzita -
Vi povas pensi, ke mi estas stultulo, ke mi ŝercegas, ke mi primokas vin. Pensu kion vi volas. Estu liberpensulo. Aŭ libropensulo. Do, pensu libere. Aŭ pensu libre. Aŭ pensu libere libre.
Se vi ne povas pensi libere, se mankas al vi liberaj kaj libraj pensoj, tiam ni povas krediti vin per tiaj pensoj. Sed tia kredito estas danĝera, ĉar ne estas facile ĝin pagi. Tia kredito povas facile vin malliberigi aŭ prefere vian menson – sed ĉu via menso estas io alia ol vi mem? ĉu via menso estas io ekzistanta sendepende de vi mem? ekstere de vi? mi timas, ke ĉio kio okazas je via menso okazas ankaŭ je vi mem – aŭ eble mi malpravas kaj eraras, do mi konsilas al vi, eĉ admonas, prikonsideru tion zorge kaj profunde.
Ŝajnas al mi, ke estus pli bone krediti vin per vortoj.
Jen la simpla kaj malkomplika kredito: ni donas al vi vortojn – vi redonas al ni poemetojn, rakontojn, eseojn, novelojn aŭ romanojn, dependas de grandeco kaj valoro de la kredito konsentita.
Kompreneble, estas aliaj kreditoj, ekzemple ni povas doni al vi versojn, ideojn, motivojn, teksterojn, fragmentojn, ĉapitrojn, sed ankaŭ nur inspirojn, indikojn, aludojn ...... ne ne ne, mi tropeliĝis, tro entuziasmiĝis ...... Vortoj estos vere la plej bonaj. Tiele ŝajnas al mi, sed certe mi povas erari.
Kiel uzi la krediton? Ho, vere simple, eĉ simplege. Ne, vi ricevos neniun vortaron. Ni ne donos al vi ĉiujn vortojn samtempe. Vagante tra tiu ĉi lando vi preskaŭ ĉie povos facile trovi amikecajn kaj utilegajn vortmaŝinojn, vortejojn, vortilojn, vortdonilojn kaj aliajn similajn vortaparatojn. Kaj vi povos preni po kelkajn vortojn. Ĝuste tiom kiom vi tiumomente bezonos. Kie troviĝos tiaj aparatoj? Nu, serĉu la signon kiu havas la formon de faligita litero K aŭ de litero V enbatita en horizontalan streketon kvazaŭ kojna hakilo en lignan tabulon.
Kaj se vi ne amas vortojn? Se vi preferas malparoli kaj muti? Tiam ni povas krediti vin per hieroglifoj aŭ piktogramoj, per strekoj, desegnaĵoj, makuloj multkoloraj. Ankaŭ per tipoj, per tiparojn, per grafemoj kaj grafikaĵoj ......
Do, pensu trankvile kaj nehasteme. Pensu libere pri libroj.
Kaj se vi preferas danci?
Nuuuu, tiam mi devas pensi trankvile kaj nehasteme.
Ja skribante, desegnante aŭ ludante, la mano dancas bele.
